Ten dom nie tylko stoi – on oddycha, współgra z krajobrazem, zmienia się wraz z porami dnia i roku. Jego elewacja, zbudowana z wąskich cegieł w głębokich odcieniach grafitu i antracytu, to nie tylko mur, ale powierzchnia, na której światło rysuje swoją historię. W dzień słońce ślizga się po strukturze cegieł, podkreślając ich subtelne niuanse kolorystyczne, wieczorem zaś delikatne oświetlenie wydobywa surową elegancję materiału.

Bryła domu jest jednocześnie surowa i przyjazna. Surowość podkreślają ostre linie i minimalistyczna forma, natomiast ciepła dodają drewniane akcenty w postaci pionowych lameli i starannie zaprojektowanego wejścia. Wnętrze otwiera się na ogród dzięki dużym przeszkleniom, które pozwalają światłu i naturze przenikać do środka, sprawiając, że granica między domem a otoczeniem zaciera się niemal całkowicie.

W tylnej części budynku czeka zapraszający taras – przestrzeń stworzona do niespiesznych poranków z kawą i wieczorów przy lampce wina. Ochroniona zadaszeniem, ale w pełni otwarta na zieleń, stanowi naturalne przedłużenie wnętrza. Ten dom to dowód na to, że nowoczesność nie musi być chłodna – wystarczy połączyć szlachetną cegłę, ciepłe drewno i dobrze przemyślaną architekturę, by stworzyć miejsce, które jest nie tylko budynkiem, ale prawdziwą przestrzenią do życia.