W samym sercu historycznej zabudowy powstał budynek, który subtelnie wpisuje się w kontekst otoczenia, jednocześnie wprowadzając świeży, nowoczesny akcent. Wysoka, smukła bryła o wyraźnych podziałach poziomych i pionowych została wykończona jasnoszarą cegłą o wydłużonym formacie, nadającą elewacji elegancką fakturę i rytm. Materiał ten, choć nowoczesny, nawiązuje swoją strukturą i kolorystyką do tradycyjnych murów sąsiednich kamienic, tworząc spójność z lokalną architekturą.

Duże przeszklenia w rytmicznie rozmieszczonych otworach okiennych zapewniają odpowiednie doświetlenie wnętrz i podkreślają wertykalny charakter budynku. Zastosowanie ciemnych ram okiennych i prostych form balustrad dodaje elewacji głębi i kontrastu. Warto zwrócić uwagę na ciekawe detale murarskie – wysunięcia cegły wokół okien czy narożników nadają powierzchni przestrzenności, a gra światła i cienia w tych miejscach dodaje fasadzie dynamicznego charakteru.

Cegła, z której wykonano elewację, nie tylko nadaje budynkowi charakterystyczny wygląd, ale również harmonizuje z różnymi elementami – zarówno z nowoczesnymi detalami stolarki, jak i z bardziej klasyczną, sąsiednią architekturą. To przykład miejskiej rezydencji, która potrafi połączyć innowacyjność z szacunkiem dla historii miejsca, tworząc przy tym przestrzeń pełną światła, detalu i równowagi.