Jak układać płytki klinkierowe?

Płytki ręcznie formowane, klinkierowe to bardzo trwały i oryginalnie wyglądający, estetyczny materiał wykończeniowy, który po odpowiednim ułożeniu (tzw. cofnięta fuga) jest nie do odróżnienia od muru z cegieł. 

Z powyższego względu płytki te są chętnie stosowane na elewacjach, zarówno w przypadku wznoszenia nowych budynków, jak i podczas renowacji.

Montaż płytek powinno się rozpocząć od przygotowania podłoża, tak by było gładkie i nośne. W pierwszej kolejności powinno się je oczyścić z kurzu, zabrudzeń i ewentualnie innych elementów. 

Na tak przygotowaną powierzchnię nanosimy warstwę kleju, przeznaczonego specjalnie do mocowania płytek klinkierowych (klasa C2TE S2). Kolejne rzędy płytek naklejamy zaczynając od naroży, przy czym na narożnikach zaleca się zastosowanie specjalnych płytek kątowych. 

Między rzędami trzeba zachować odstępy na spoinę, o szerokości ok. 10 mm (taka szerokość wygląda najlepiej). Fugowanie możemy rozpocząć, gdy tylko klej się zwiąże. 

Wszelkie pozostałości po zaprawie do spoinowania usuwamy za pomocą specjalnej szczotki. Po oczyszczeniu ściany z nadmiaru zaprawy powinniśmy odczekać 2-3 dni, aby wszystkie materiały miały czas trwale się związać. 

Jeżeli płytki będziemy mocować na ociepleniu ze styropianu lub wełny, powinniśmy zastosować specjalne zabezpieczenie, tak by płytki nie odpadły. 

Kolejność wykonywania prac powinna być następująca: 

Po pierwsze: ułożenie na ociepleniu kleju, siatki zbrojeniowej i kleju. 

Po drugie: kołkowanie (5 sztuk na m2), które należy wykonać przez siatkę, dociskanie, nałożenie kleju oraz siatki zbrojeniowej. 

Po trzecie: na tak przygotowane podłoże przyklejamy płytki, używając specjalnie do tego przeznaczonego kleju (o klasie C2TE S2).

Przed rozpoczęciem układania płytek na ociepleniu ze styropianu powinniśmy się upewnić, czy styropian jest kotwiony, robimy to ze względu na to, że styropian można kotwić także na końcu prac murarskich, bezpośrednio przed położeniem płytek.

Aby elewacja z płytek klinkierowych była nie do odróżnienia od fasady murowanej z cegieł, najlepiej wybrać tzw. wiązanie dzikie, przy którym na 1 m2 powierzchni ściany układa się nieregularnie około 5 główek (strona licowa całej cegły). W celu uzyskania wrażenia ceglanego muru, jako główkę w wiązaniu umieszcza się odpowiednio przyciętą płytkę elewacyjną.